رونمایی از سردیس كارگردان دلیران تنگستان و اختصاص خیابانی به نام او
بتن آنلاین: مراسم بزرگداشت اولین سال درگذشت همایون شهنواز - كارگردان سریال «دلیران تنگستان» و نویسنده فیلمنامه «روز واقعه» - امروز ۱۶ اسفند ماه در موزه سینما اجرا شد.
به گزارش بتن آنلاین به نقل از ایسنا، این مراسم دارای دو بخش بود كه ابتدا با نصب سردیس شهنواز و نامگذاری خیابان گلستان به نام او و سپس بخش اصلی مراسم با رونمایی از كتاب «روزگار همایون» كه توسط محمد ولی زاده تألیف و گردآوری شده بود، همراه بود. همین طور در این مراسم فیلم «آن همایون هنر» ساخته شهرام اسدی برای نخستین بار در این مراسم اكران شد.
بخش دوم این مراسم با قرائت قرآن شروع شد. در ادامه شهباز شهنواز، برادر همایون شهنواز از حضار و كسانی كه در برگزاری این مراسم همكاری كرده بودند، تشكر كرد.
او افزود: همه ما می دانیم كه مرگ حق است ولی زمانی كه انتظار آنرا نداشته باشید باور و پذیرش آن خیلی سخت. من برادر، دوست، همسایه و همكلاسی همایون در دانشگاه تهران بودم و دوران خوشی را با هم گذراندیم. همایون آدمی بود كه اطرافیانش از طنز و سرخوشی او استفاده می كردند. همایون یك هنرمند تك وجهی نبود و ادیب خوبی بود، فرش می شناخت و به خوبی با هنر ایران آشنا بود و در كل دید بسیار وسیعی داشت. بارها به او اجازه ندادند كارهایش را بسازد و خیلی او را اذیت كردند و اجازه ندادند آنگونه كه باید دیده شود.
در ادامه، پوران درخشنده -كارگردان سینما- ضمن ابراز تأسف بابت از دست دادن همایون شهنواز، اظهار داشت: همایون واقعاً عاشق بود و با عشق كار می كرد. او آگاه بود و دنیای خود و هنر را به خوبی می شناخت. او عاشق زندگی و مردم بود. طرح های بسیار زیادی داشت، طرح هایی كه ساخته نشد. او دوست داشت هر چه كه می داند به دیگران آموزش دهد. وقتی فیلمی را می ساخت دوست داشت عكس العمل ها را ببیند تا بتواند كار خودرا بهتر انجام دهد.
درخشنده افزود: خوشحالم كه توانستیم خیابانی را به اسم یك كارگردان نام گذاری نماییم. همایون اینگونه در روزگار خود برای مردم ماندگار خواهد بود و دیده خواهد شد.
همین طور منوچهر شاهسواری -مدیرعامل خانه سینمای ایران بیان كرد: زمانی كه وارد رادیو و تلویزیون شدم سال ها بود كه همایون در رادیو و تلویزیون فعالیت می كرد و وقتی بیرون آمدم باز هم همایون زودتر از من بیرون رفته بود. آنچه كه همه ما به آن اعتقاد داریم این است كه هنر ماندگار است و مرد هنر. خیلی ها می گویند كه همایون نتوانست آنگونه كه می خواست كار كند ولی به نظر من ساخت سریال خوش ساختی مثل دلیران تنگستان او را در اوج نگه داشت. همیشه برای انسان های بزرگ موانع زیادی وجود دارد ولی حتی اگر یك كار بزرگ و خوب كرده باشند برایشان كافی خواهد بود و با همان كار برای همیشه بزرگ خواهند ماند.
او افزود: من باور دارم بزرگی به آن چیزی است كه تو انجام می دهی. بنا بر این است كه الان تمایل به بزرگان، پیشكسوتان و هنر سنتی ایران در حال پیشرفت است. امثال همایون در تاریخ ایران كم نبوده و كم نخواهد بود.
لادن طاهری مدیر موزه سینمای ایران باز اظهار داشت كه قصد نداشته صحبتی داشته باشد چون همه آنچه كه باید درباره شهنواز گفته شد.
او افزود: وقتی درباره بعضی از هنرمندان صحبت می نماییم لازم نیست كه حتماً چندین كار از آنها به یاد ما بیاید چراكه این افراد حتی یك كار هم كرده باشند آنرا به خوبی انجام داده اند.
رضا حسن زاده -مجسمه ساز- بیان كرد: خیلی خوشحالم كه این ایده از جانب شورای شهر عنوان شد كه از هنرمندان به این شكل تقدیر شود. من تاكنون با شهرداری ها كار نكرده بودم ولی به خاطر شور و اشتیاق آقای شهسواری حاضر به انجام این كار شدم. ابتدا تصاویری از همایون شهنواز به دست من رسید كه برای كار مناسب نبود ولی در نهایت تصاویر خیلی بهتری به من رسید كه خوشبختانه توانستم كار بهتری نمایش دهم. خوشحالم كه در این كار همكاری داشتم. از امسال سالی یك یا دو تندیس و یا نیم تنه از بزرگان سینمای ایران خواهم ساخت.
محمدجواد حق شناس باز درباره سینما و همایون شهنواز اظهار داشت: شما امروز برای سالگرد همایون شهنواز نیامده اید، برای بزرگداشت هنر، اخلاق، علم، احترام به ایران دوستی و معرفت ایرانی حاضر شده اید. شهنواز در خلق یك اثر تاریخی هنر معاصر نقش بزرگی داشته. سریال «دلیران تنگستان» كاری بسیار اثر گذار بود و برای اهالی تنگستان همانند تولدی دوباره و حتی بالاتر از تولد اول بود. هنر سینما باید قدر ببیند، در صدر بنشیند و محترم شناخته شود. سینما نتیجه تمام هنرهای پیش از خود است. می توان تمام هنرهای دیگر را با تمام پیچیدگی ها و اعجزاهای شان در كنار هم در سینما دید. سینما است كه می تواند تصویری دقیق و شایسته به مخاطب دهد و پلی بین گذشته و آینده باشد و همین طور موجب حفظ یك فرهنگ و تمدن شود.
او افزود: یكی از اتفاقات خوب انقلاب ما تحول و رشدی بود كه در سینمای ما رخ داد. سینمای ما توانسته خودرا در میان سایر سینماهای دنیا جا بیندازد و شاخص باشد. سینمای ایران برگ زرینی است كه نام و پرچم ایران را به اهتزاز درآورده. چقدر قابل احترام است كه تهران بعنوان پایتخت سینمای خاورمیانه معرفی شده. سینمای ایران مثل رشته كوهی است كه صدها قله را در خود جا داده كه هر كدام از دیگری راسخ تر است. شورای شهر برای نام گذاری یكی از خیابان های تهران به نام شهنواز كار بزرگ و خاصی نكرده است. ما شرمنده ایم كه چرا نمی توانیم آنچه را كه باید بكنیم. برای اینكه همایون نزدیك به پنجاه سال برای سینما و تلویزیون ایران زحمت كشیده ولی در آخر حتی حقوق خودرا هم نگرفته و حتی از تلویزیون اخراج شده است. نباید تنها در فقدان هنرمندان در كنار هم جمع شویم بلكه باید در زمان حیاتشان به آنها توجه گردد.
شهرام اسدی باز درانتها اظهار داشت: خیلی سال نیست كه همایون را می شناسم و تنها در تلویزیون سلام علیكی داشتیم تا زمانی كه بر روی فیلم نامه او به نام «شب واقعه» كار كردم. خیلی از شهنواز یاد گرفتم و این فیلم را در ادای دین به این دوستی و آموختن ها ساختم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب