گزارش بتن آنلاین؛
تلاش جی ۷ برای مقابله با یك كمربند-یك راه
بتن آنلاین: کشورهای عضو گروه جی7 در حالی از ابتکار یک کمربند، یک راه ابراز نگرانی می کنند که همچنان حامی گسترش اتحادیه اروپا، ناتو و دیگر پیمان های منطقه ای هستند.
به گزارش بتن آنلاین به نقل از مهر، هفته گذشته نشست کشورهای عضو گروه جی ۷ برگزار گردید. در این جلسه ۷ کشور صنعتی آمریکا، کانادا، انگلیس، ایتالیا، فرانسه، آلمان و ژاپن که به دنبال رقابت با چین و مقابله با افزایش نفوذ جهانی این کشور هستند، در دومین روز نشست موافقت کردند تا برنامه گسترده ای را برای سرمایه گذاری در زیرساخت ها در کشورهای درحال توسعه شروع کنند.
این کشورهای پیشرفته، برمبنای اظهارات جو بایدن، رییس جمهور آمریکا که گفته خواهان آنست تا ابتکار عمل زیرساختی جدید جهانی این کشور جایگزینی باکیفیت بالاتر برای برنامه چین باشد، به دنبال اجرای طرحی برای مقابله با ابتکار یک کمربند یک راه چین هستند.
منبع مالی یک کمربند یک راه مشخص است؛ منبع مالی طرح مقابله ای جی ۷ چیست؟
اگرچه آمریکا خواهان اتحادی جدید برای رقابت با هزینه هایی است که چین صرف زیرساخت ها در کشورهای درحال توسعه می کند، اما هنوز معلوم نیست که «گروه هفت» چگونه این طرح را از نظر مالی تامین خواهدنمود.
ضمن این که معین نیست این طرح مقرر است در کدام کشورها اجرا شود؛ آیا کشورهایی که به طرح یک کمربند یک راه چینی ها پیوسته اند، مقرر است از این طرح خارج و به طرح مقابله ای غربی ها بپیوندند یا خیر؟
این در حالی است که چینی ها دو نهاد مالی برای پروژه یک کمربند یک راه تأسیس کرده اند: صندوق راه ابریشم در کنار بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا، مهم ترین نهادهای مالی در رابطه با طرح جاده ابریشم جدید چین هستند. صندوق راه ابریشم در سال ۲۰۱۴ و با ۴۰ میلیارد دلار سرمایه اولیه بعنوان یک شرکتِ با مسئولیت محدود (Ltd) در چین به ثبت رسید.
تأمین مالی این صندوق توسط «اداره دولتی مبادلات ارز خارجی» با ۶۵ درصد، «شرکت سرمایه گذاری چین» با ۱۵ درصد، «بانک صادرات-واردات چین» با ۱۵ درصد و «بانک توسعه چین» با ۵ درصد از کل سرمایه اولیه صندوق، انجام گرفته است.
ابتکار یک کمربند یک راه چیست؟
طبق اعلام پورتال رسمی ابتکار کمربند و جاده، هم اکنون ۷۱ کشور در این ابتکار عمل شرکت دارند؛ کشورهایی که با هم بیش از یک سوم تولید ناخالص جهان و دو سوم جمعیت دنیا را شامل می شوند.
۶ «معبر» توسعه کلان شامل: «۱. معبر اقتصادی پل زمینی جدید اوراسیا ۲. معبر اقتصادی چین-مغولستان-روسیه ۳. معبر اقتصادی چین-آسیای میانه-غرب آسیا ۴. معبر اقتصادی چین-شبه جزیره هند و چین ۵. معبر بنگلادش-چین-هند-میانمار و ۶. معبر اقتصادی چین-پاکستان» در این ابر پروژه دیده شده است که تقریباً بخش های مهمی از آسیا را در بر می گیرد؛ این معابر اقتصادی عمدتا به آفریقا و اروپا ختم می شوند.
اگرچه ظاهراً بخش حمل و نقل و ترددهای زمینی و ریلی بعنوان اساس و پایه اجرای این طرح است، اما همزمان اقداماتی چون سرمایه گذاری در زیرساخت، آموزش، مواد ساخت و ساز، راه آهن و بزرگراه، آزادراه، خودرو، املاک، شبکه برق، انرژی و تولید آهن و فولاد در تمرکز اولیه طرح قرار داشته است.
استقبال کشورها برای عضویت در پروژه کمربند-راه
«شیء جی پینگ» رییس جمهور چین و معمار اقتصاد نوین این کشور بعنوان ایده پرداز «ابتکار یک کمربند یک راه» (اخیراً با تغییر نام روبه رو شده و به «ابتکار کمربند-راه» یا «کمربند و جاده» نامگذاری شده ولی در اقتصاد بین الملل با نام هایی همچون راه ابریشم نوین یا راه ابریشم قرن ۲۱ هم شناخته می شود)، می خواهد تا این کشور را به مالک یکی از بزرگترین پروژه های عمرانی-اقتصادی دنیا تبدیل کند.
ایران نیز یکی از اصلی ترین گزینه های همکاری چینی ها در اجرای ابتکار کمربند و جاده است؛ جالب این که ایران یکی از قابل قبول ترین زیرساخت های حمل و نقلی و انرژی در بین کشورهای غرب آسیا و آسیای میانه برای رسیدن چینی ها به اروپا را دارد که این مسأله سبب شده تا کشورهای رقیب نتوانند ایران را از این طرح حذف کنند؛ چینی ها برای نهایی کردن این ابرپروژه اقتصادی، چاره ای جز همکاری دو سویه با ایرانیها ندارند.
تلاش غربی ها برای مقابله با ابتکار کمربند و جاده چینی ها در حالی است که خیلی از کشورها با یکدیگر برای قرار گرفتن در این پروژه رقابت دارند.
شنیده شده برخی پروژه های زیرساختی حمل و نقلی کشورمان از قبیل راه آهن سریع السیر تهران-قم-اصفهان، برقی کردن راه آهن تهران-مشهد و چند پروژه آزادراهی دیگر نیز با امضای سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین، به این سند بالادستی منتقل خواهند شد تا با سرمایه گذاری چینی ها اجرا شود.
چرا هیچ اتحادیه ای حق ابراز نگرانی از طرح های مداخله گرانه غرب ندارد؟
به نظر می رسد تلاش آمریکا و هم پیمانانش در جی ۷ برای طراحی و پیاده سازی طرحی مشابه «یک کمربند-راه»، ترس از افزایش ضریب نفوذ چین در دنیا باشد.
حال آنکه ۵ کشور از ۷ کشور عضو جی ۷ (همه اعضای گروه هفت به جز کانادا و ژاپن) عضو پیمان نظامی ناتو و ۳ کشور از این ۷ کشور عضو اتحادیه اروپا هستند.
همکاری اعضای جی ۷ در اتحادیه های مداخله گرانه دیگری هم ادامه دارد؛ با این وجود هیچگاه هیچ کشور دیگری حق ابراز نگرانی از برنامه های مداخله گرانه و بعضاً مخرب کشورهای صنعتی دنیا در اتحادیه های بین المللی و منطقه ای دیگر نقاط دنیا را ندارد.
مدیرکل جذب سرمایه خارجی: نیاز به سرمایه گذاری خارجی برای توسعه زیرساخت های حمل و نقل داریم
مهدی حیدری مدیرکل جذب سرمایه گذاری خارجی وزارت راه و شهرسازی در گفت و گو با خبرنگار مهر درباره همکاری ایران با چین در ابتکار کمربند-راه اظهار نمود: نام این پروژه یک کمربند یک راه بود اما اتحادیه اروپا نشستی در ۳ سال قبل برگزار و اعلام نمود: یک کمربند یک راه به مدلول تهیه یک لباس از طرف چین است که مقرر است به تن همه مردم و کشورهای جهان کنند.
وی اضافه کرد: این اظهار نظر اتحادیه اروپا سبب شد تا چینی برای کاستن از حساسیت ها نام آنرا به ابتکار کمربند-راه تغییر دادند. ما هم در ایران به آن ابتکار کمربند-راه می گوئیم.
این مقام مسئول در وزارت راه و شهرسازی خاطرنشان کرد: اروپایی ها به چین بعنوان یک اژدها می نگرند و معتقدند این اژدها سرکش شده و باید کنترل شود؛ حال آنکه این ابتکار یک صندوق یا نهاد مالی به نام AIIB (بانک توسعه زیرساخت آسیایی) با سرمایه ای ۱۰۰ میلیارد دلاری راه اندازی کرده است.
قدرالسهم ایران از بانک آسیایی چه قدر است؟
وی افزود: ایران در این صندوق ۲.۶۱ درصد سهم و ۲.۴۱ درصد حق رأی دارد؛ ۷۵ درصد سهام داران بانک مذکور، کشورهای آسیایی هستند و ۲۵ درصد هم سایر کشورها از قبیل ایتالیا و آلمان است که عضو جی ۷ هستند؛ فقط آمریکا و به تبع آن، ژاپن به عضویت این بانک درنیامده اند؛ حتی هند بعنوان اصلی ترین رقیب چین در آسیا عضو این بانک است.
حیدری تاکید کرد: وام هایی که بانک توسعه زیرساخت های آسیایی می دهد، چندین برابر تسهیلاتی است که بانک جهانی یا بانکهای بزرگ آمریکایی پرداخت می کنند؛ چین با استفاده از این طرح به دنبال این است که در مجامع بین المللی حق رأی داشته باشد. چون کشور کوچکی مانند بلژیک حق رأی بیشتری نسبت به چین در بانک جهانی که یک نهاد مالی تحت امر آمریکاست، دارد.
بانک آسیایی درحال حاضر هیچ وامی به ایران نداده است
وی تصریح کرد: ما بعنوان کشوری که ضعف در زیرساخت ها داریم و به دنبال توسعه زیرساخت ها هستیم، از ابتکار کمربند-راه استقبال می کنیم؛ هرچند که تا کنون هیچیک از طرح های زیرساختی و حمل نقلی ما از محل تسهیلات بانک توسعه زیرساخت آسیایی تامین اعتبار نشده است؛ اما عمان توانسته پروژه زیرساختی ۶۰ میلیون دلاری زیرساختی با استفاده از منابع بانک مذکور را تامین اعتبار کند.
مدیرکل جذب سرمایه گذاری خارجی وزارت راه و شهرسازی یکی از ملزومات اعطای تسهیلات بانک توسعه زیرساخت آسیایی را دستیابی به انرژی عنوان و بیان کرد: هر پروژه ای که دستیابی چین به انرژی را تسهیل کند، از آن حمایت می کند مثلاً در پاکستان که چینی ها سرمایه گذاری گسترده ای در توسعه زیرساخت های آن داشته اند، همزمان درحال سدسازی و راه اندازی نیروگاه برق آبی در آنست.
وی یکی دیگر از ملزومات اعطای تسهیلات از این بانک به کشورهای آسیایی با حمایت چینی ها را فروش محصولات و تولیدات این کشور به کشور ثالث دانست و اضافه کرد: آنچه برای ما مهم می باشد، اجرای سیاست میانه با چین است؛ این سیاست درحال اجراست و ما بر خلاف پاکستان، «تمام چینی» نیستیم؛ مثلاً توسعه بندر چابهار به هندی ها واگذار شده است.
منبع: betononline.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب